Berkowicz (parafraza)

Żył raz poeta Berkowicz,

Co wiersze pisał jak z nut.

Z paru słów umiał zrobić

Poemat, no, istny cud.

W dzień każdy poezję pieścił,

Myśl swą pod strofy jej kładł,

By mogła na skrzydłach pieśni

Odlecieć w szeroki świat.

Więc cóż, poeto Berkowicz?

Gdzieżeś ty dzisiaj, o gdzie?

Powiem do ciebie: Sercowicz,

Byś przyszedł do mnie we śnie.

Niech twoja strofa sercowa

Trwa we mnie wciąż pięknym snem

I niechaj rodzi na nowo

To piękno z każdym mym dniem.

Ja z twą poezją mi bliską

Pójdę już choćby po zgon,

By w kurzu bibliotek błysnąć

Diamentem, by zagrzmieć jak dzwon.

Sześć lat już panie Berkowicz

Nie ma cię, każdy to wie,

Lecz w swoich wierszach zostałeś.

Takie jest życie, nie?