Z Horacym o starym okręcie

Wikipedia Replika XVII-wiecznego holenderskiego galeonu "Batavia"

Parafraza  Ody 14 księga  I (za Ludwikiem Hieronimem Morstinem)
O navis, referent In mare te novi

Nie pozwól fali, by cię sama niosła
Na groźne morze, po wodnym odmęcie.
Lepiej tu w porcie, odłożywszy wiosła,
Zostań okręcie!

Już nie masz żagli i twój maszt się chwieje,

Od losu żadna nie czeka cię premia,

Żaden już żeglarz nie wejdzie na reje,

By krzyknąć, ziemia.                  

I kiedy fale nadejdą wzburzone,
Tylko do Boga pacierze ci wznosić.
Choć byłeś pięknym, twe życie spełnione
O spokój prosi.

Bo gdy żeglarze ufać ci przestali,
Nie uspokoisz burz minioną sławą.
Dziś bać się musisz każdej większej fali,
Boś jej zabawą.

To, czegom dawniej nie dostrzegał wcale,

Dziś  widzę jasno. I daję ci rady.

Nie płyń okręcie tam gdzie wyją fale

I lśnią Cyklady

I tak nie zmierzysz , jak głębokie morze
I jak wysokie niebo ponad nami.
Nie zrobisz tego, czego nikt nie może.
Więc stój w przystani.