Nocturnus

dzień usypiany w refleksach wody

spina dwie części ciemności

mostem jak wielką broszą

wychodzimy z niebytu

z jednej części nocy

oczarowani krótką chwilą życia

by znowu pogrążyć się w ciemności

przez tę chwilę

patrzymy radośni na brylanty kropel

pod nami

cienie mostów

kosmosów

pomiędzy pylonami wież

wychodzimy ze świątyni półmroku

by pogrążyć się po chwili w nieodwracalnym

noc odwraca znaczenia

jest spotkaniem niespotkanego

spina dwa brzegi dnia

dwa brzegi rzeki

życia

błysków które nikną