Piwnica

W piwnicy bywały ziemniaki wyciągnięte z kopca

i buraki dla trzody. Choć najczęściej była pusta.

Wejść do niej było trudno, podobnie jak stać

wyprostowanym. Przydatność piwnicy

była niejasna i nigdy jej nie dociekłem,

a Dziadek milczał na jej temat. Może jej zawartością

w wojnę była żydowska matka,

zastrzelona z dzieckiem na ręku przez granatowego

w zaroślach nad Wisłoką, o której mówiła Babcia,

a może jedynie nadmiar cementu, tak nieprawdopodobny

w tamtym czasie, był fundamentem jej wkopania

w ziemię tuż obok drewnianego domu.

Coś tak mało przydatnego, jak ta piwnica w gospodarstwie

gdzie wszystko miało jakiś biedny sens,

wykraczała poza mój horyzont poznania.

Jedyne, co zapamiętałem, a co czyniło moją rzeczywistość

godną poznania,

to bryłka metalu w niej znaleziona, do której przylepiały się

rozsypane gwoździe. To było tak nieprawdopodobne,

że uznałem to za cud dzieciństwa,