Wiosna – na śmierć Prezydenta

Wiosna nadeszła i zostanie

nadzieją lata wzrośnie w zieleń

pamięć ulotna w niej skiełkuje

na glebie kłamstew i spopieleń

i nie odejdzie nikt na zawsze

z tłumem co płacze albo klaszcze

i coś tam po swojemu czuje

modląc się daj nam dobry Panie

I zapomina pierwsze zdanie

nim drugie powie ale przecież

jam także częścią tego świata

więc głupie serce które gnieciesz

w piersi wybuchnij samoistnie

i bez kontroli świeżym liściem

i niech zagłuszy serc kantata

naszego życia zafajdanie