Stoję przed tobą bez wstydu nagości

stoję przed tobą bez wstydu nagości

Adam bez żebra na raju rozstajach

nie wiem czy nagość przystoi starości

na ziemi jabłko bez oznak młodości

dawno umarłe wspomnienie o majach

zabrało z sobą tamten wstyd nagości

tulisz się do mnie w oddaniu miłości

Ewa jesienna na czasu rozstajach

wiem że twa nagość przystoi starości

w pięknie dojrzałym ciągle eros gości

jakbyś z faunami biegała po gajach

więc stoisz cicha bez wstydu nagości

i prosisz wzrokiem o dawne czułości

te obopólne w naszych miękkich rajach

bo wiesz że nagość przystoi starości

gładzisz me ciało z przeczuciem męskości

lęki i stresy łagodnie wygajasz

bym stać mógł dumny bez wstydu nagości

choć lustra szepcą o ludzkiej marności

szeptu nie słucham tobą się upajam

stoję przed tobą bez wstydu nagości

bo wiem że nagość przystoi starości