takie same jak moje
a nieskończenie piękniejsze
zaciskają w garstkach powietrze
jeszcze niczego nie posiadły
nie przywitały
a są
może kiedyś dotkną
moich chropawych starością
wgładzą maść ulgi
zabłyśnie skóra
odbiciem
ich światła
najpiękniejsza w dłoniach
jest miłość
błyszczy jak zaślubiny
z wiecznością
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz