Warszawski majdan (z jarzynami)

Warszawski majdan (z jarzynami)
na bazie wiersza Jana Brzechwy – Na straganie, w dzień targowy

Na Majdanie mądre głowy
Takie wiodą dziś rozmowy:

Profesorze, pan się oprze,

I oporem cel nasz poprze

Bo inaczej pan upadnie

Na twarz, a to jest nieładnie.

„Cóż się dziwić, mój doktorku,
Stoję zmarzły tu od wtorku!”

A już Środa. Magdalena.

Da nam wsparcie Gang Olsena.

Rzece na to Piąta Klepka:
„Spójrz na Środę - ta jest krzepka!”

Kij po brzuszku Środę klepie:
„Jak tam, Środo? Coraz lepiej?”

Dzięki, dzięki panie Kiju

Jeszcze jakoś mi się żyje

Lecz Platforma – z tą jest gorzej

Blada, chuda, spać nie może,

W różne stroje przebierana,

Od cebuli do banana

To ci feler -

Rockefeller

Odpowiada im sekstyną

Ten co pił już ze Schetyną

Że ma plan on nad planami

Bo się żywi jarzynami

I niedługo go wyjawi

I jak mesjasz Polskę zbawi

Dziś zajada się brukselką

A to daje mu moc wielką

Że nie całkiem to sekstyna?

Taki właśnie jest Schetyna

A to feler

Rockefeller

RAZEM stroni od cebuli,

Choć cebula doń się czuli.

Bądźmy razem, mój czerwony,

Eseldowskiej nie chcesz żony?

Nowoczesna już bez kropki.

Rozpoczęły się wykopki

I kartofel jeden z drugim

Uciekają jak przed pługiem.

Wybieranie nie wybory

Czas im będzie na nieszpory.

 „A to feler” -
Rockefeller.

Znów coś palnął Jaś Fasola:

Gdzie jest ten od żyrandola?

Nowoczesny nie bądź taki

Szczypią go w pośladek raki

Które na salonu tyły

Weszły i się zagubiły.

Widzieliście jaki krewki,

Zachwyciły się krewetki.

Bo Biedronka boża krówka

Miała dla nich dobre słówka.

Ale w rozhoworów gwarze

Przyrządziła je na parze.

„A to feler” -
Rockefeller.

Wszyscy cierpią Zachrypnięci

Już szwankują na pamięci

Jak tu długo stać musimy?

Czyżby do następnej zimy?

Niech rozsądzi nas kapusta.

W trybunale ława pusta.

Więc kapusta z garncem grochu

Prawem dzielą ich po trochu.

Wiedząc, że przez swary głupie

Skończą wszyscy w kaczej

zupie.

A to feler

Rockefeller